Gościem Publicznej Biblioteki im. Skarbimira Laskowskiego w Grójcu 25.01.2022 r. był człowiek wielu talentów, którego ciepły, radiowy głos czarował w Trójce miliony fanów dobrej muzyki. Marcin Kydryński, bo o nim mowa, to radiowiec, podróżnik, fotograf, tekściarz, publicysta, muzyk, czasem piosenkarz i organizator koncertów i festiwali.
Spotkanie przyjęło formę rozmowy między prowadzącą, panią Kingą Majewską - dyrektorką biblioteki, a Marcinem Kydryńskim. Padały pytania dotyczące różnych sfer jego aktywności. Publiczność dowiedziała się, że rodzice-artyści, ich przyjaciele, goście i znajomi niewątpliwie kształtowali sposób funkcjonowania Marcina, jego zainteresowania, poglądy na otaczającą rzeczywistość, wybór studiów i wybory życiowe. Z jego wypowiedzi tworzył się słuchaczom obraz humanisty, który lubi różne dziedziny artystyczne i czuje się w nich dobrze, co okazało się w dalszej części rozmowy. Pani Kinga Majewska, wykorzystując dziennik Kydryńskiego, zacytowała niemalże zapis „Całym swoim życiem zaświadczam, że trzeba wkładać różne kapelusze. Przywdziewać maski (…). Wieloma wędrować ścieżkami. Wtedy mamy wrażenie, że niejako żyjemy wielokrotnie, niczym aktor, który wciela się w wiele postaci.” Idąc tym śladem pani K. Majewska formułowała kapeluszowe pytania, z którymi mierzył się Kydryński.
Kapelusz muzyczny
Odpowiadając na pytanie związane z fascynacjami muzycznymi, nasz gość wspomniał, że ukończył studia na Wydziale Wiedzy o Teatrze w PWST w Warszawie, a pracę dyplomową pisał na temat historii musicalu „Metro”. Od 1989r. był związany z Trójką, prowadząc nocne audycje jazzowe (Trzy kwadranse Jazzu, Około północy). Na antenie tej samej stacji prowadził w latach 2001–2020 audycję Siesta, cenioną przez wielu słuchaczy i wybraną jako jedna z najpopularniejszych w historii tej rozgłośni. Pokłosiem audycji są produkowane przez niego od lat albumy kompilacyjne Siesta Muzyka Świata. Za propagowanie muzyki portugalskiej prezydent Portugalii odznaczył go Orderem Zasługi IV klasy. M. Kydryński napisał kilkadziesiąt piosenek dla Anny Marii Jopek, prywatnie żony i wspólnie z nią wyprodukował kilkanaście płyt. Zaznaczył, że jest szczególnie dumny z płyt „Upojenie” i „ID”. Osiągnęły one status płyt platynowych.
Od 12 lipca 2020, po odejściu z Trójki, prowadzi w internetowym Radiu Nowy Świat audycję analogiczną do trójkowej Siesty zatytułowaną Pora Siesty. Od lat pełni funkcję dyrektora corocznie organizowanego Siesta Festiwalu w Gdańsku, a także Siesta w drodze - prezentującego w miastach Polski artystów występujących w radiowej Sieście. Zaznaczył, że nie lubi być prezenterem (sugerował, że jest nieśmiały, ale publiczność skwitowała to wyznanie śmiechem).
Kapelusz podróżnika i fotografa
Dyrektor biblioteki zapytała, gdzie należałoby szukać inspiracji podróżniczych pana Marcina. Odpowiedź była zgodna z oczekiwaniami. Oczywiście w dziecięcych lekturach. Było więc „W pustyni i w puszczy”, seria Szklarskiego o przygodach Tomka Wilmowskiego, przygody Pana Samochodzika, książki Arkadego Fidlera, Marka Twaina i in. Wyprawy do wymarzonej Afryki rozpoczęły się w 1992r. i łącznie zajęły ok 25 lat życia. Opowiadał, że pierwsza wyprawa przypominała wędrówki dawnych odkrywców. Ruszał w nieznane, nie wiedząc nawet, czy granice kraju, który będzie chciał odwiedzić, są jeszcze otwarte. Nie było przecież telefonów komórkowych, Internetu, na zwykłe połączenie czekało się czasem kilka dni. Z utęsknieniem wypatrywał listów z domu na poste restante napisanych miesiące wcześniej.
W swoich wyprawach poznał Zanzibar, Tanzanię, Namibię, RPA, Mozambik, Rwandę, Ugandę i Sudan. W podróżach nieodłącznym rekwizytem był aparat fotograficzny. Interesowały go nie tak krajobrazy, jak ludzie. I w tym fragmencie spotkania widownia obejrzała prezentację, na którą złożyły się fotografie przedstawiające galerię najrozmaitszych postaci, które zainteresowały podróżnika. Fotografie wraz z esejami i reportażami złożyły się na starannie wydaną w 2016 r książkę pt. „Biel. Notatki z Afryki”. Są w niej zdjęcia pokazujące niedostępne, na rutynowych wycieczkach, oblicze kontynentu. Reportaże z Afryki publikował
w National Geographic jako pierwszy autor i fotograf, jakiemu Waszyngton zezwolił na okładkowy materiał w lokalnej edycji.
M. Kydryński zaprezentował także film przedstawiający jeszcze jedną pasję: kolekcjonowanie starych widokówek z Afryki. Przedstawiają one sytuacje z okresu kolonialnego w dziejach tego kontynentu. Te widokówki, których autentyczność potwierdzają pieczątki i korespondencja, umieścił autor w wydanej w 2020 r. książce „Dal. Listy z Afryki minionej”. Bezimienni bohaterowie z fotografii ocaleni od zapomnienia, spotykają się w książce jak na Mickiewiczowskim misterium Dziadów.
Kapelusz samotnika
Marcin Kydryński, z którym spędziliśmy półtorej godziny, barwnie opowiadał o podróżowaniu jako smakowaniu poznawanej inności kulturowej, co pokazują jego zdjęcia. Z opowieści stworzył nam się obraz człowieka wrażliwego na przekaz muzyki, ciekawego obcych kultur, znającego świat, mającego dystans do siebie i lubiącego samotność na swojej farmie na Mazowszu. Po spotkaniu można było skorzystać z chwili rozmowy z panem Marcinem w czasie, gdy podpisywał książki.
Tytuły książek Marcina Kydryńskiego:
„Chwila przed zmierzchem”,
„Pod słońce”,
„Lizbona. Muzyka moich ulic”,
„Biel. Notatki z Afryki”,
„Dal. Listy z Afryki minionej”.
Teresa U. Naduk
Bardzo dziękujemy Pani Urszuli Naduk za napisanie powyższego artykułu.
